رفتن به مطلب
انجمن اندروید ایران | آموزش برنامه نویسی اندروید و موبایل
  • android.png.1fab383bc8500cd93127cebc65b1dcab.png

نکات مهم در برنامه نویسی اندروید و جاوا.


پست های پیشنهاد شده

نکات مهم در برنامه نویسی اندروید و جاوا.

 

1- فراموش نکنید که مقدار صفت android:updatePeriodMillis در تگ <appwidget-provider فایل xml/widget_info.xml بیانگر تایمری هست که کالبک onUpdate کلاس ویدجت صدا زده میشه.

 

2- در metadata ویدجت، مقدار صفت android:minHeight و android:minWidth تعیین کننده حداقل اندازه ویدجت هستش که باید 72dp (یعنی 1x1) باشه. ولی صفت android:layout_width و android:layout_height در layout ویدجت، تعیین کننده اندازه کنونی ویدجت هستش.

 

3- از انجایی که List متدی برای اضافه کردن عنصر نداره و سایزش هم ثابت هست، برای تبدیل Array به ArrayList باید به این روش عمل کنید:

ArrayList<String> _arrayList = new ArrayList<String>(Arrays.asList(myArray));

 

4- برای چک کردن وجود یک مقدار در آرایه کافیست به این صورت عمل کنید:

Arrays.asList(myArray).contains(targetValue);

 

5- نکته جزیی: فراموش نکنید که HashMap در جاوا در واقع همون data structure هستش و نه آرایه!

 

6- نکته جزیی: زمانی از LinkedList استفاده کنید که قراره تعداد بسیار زیادی عملیات add/remove انجام بشه و نه عملیات random access.

 

7- نکته جزیی: متد length برای گرفتن طول String و متد length() برای گرفتن طول Array استفاده میشه.

 

8- همیشه در طراحی لیست/آرایه Boolean از BitSet استفاده کنید. BitSet سی پی یو و مموری cache friendly هستش.

 

9- آیا می دونید هر Object در جاوا 16 بایت فضا اشغال میکنه؟ 12 بایت برای خود شی و 4 بایت برای هدر شی. بدون متد و فیلد.

 

10- آیا می دونید String x = new String("abc"); با String y = new String("abc"); برابر(==) نیست؟

 

11- هیچ کدام از کالبک های موجود در کلاس ویدجت(AppWidgetProvider) نیاز به صدازدن Superclass ها ندارن، بجز کالبک onReceive. (چون خالی هستن)

 

12- جدول زیر، لیست مواردی هست که درکجا باید از Context نوع Application یا Activity استفاده کنید:

 

مورد/نوع Application Activity
Toast X  
Dialogs / Views   X
Intent/Activity   X
Layout inflation   X
Service X  
Send broadcast X X
Broadcast Receiver X X
Resource values X  

 

13- نکته جزیی: آیا می دونید android.util.Patterns.IP_ADDRESS فقط IPv4 رو شامل میشه؟

 

14- نکته جزیی: با uninstall شدن برنامه، cache و تنظیمات برنامه هم حذف خواهند شد.

 

15- توسط متد ActivityManager.clearApplicationUserData() در اندروید 4.4 به بعد می تونید data تنظیمات برنامه رو حذف کنید.

 

16- هنگام کار با WebView، برای امنیت بیشتر بهتره تنظیمات setJavaScriptEnabled, setGeolocationEnabled, setAllowFileAccess رو false قرار بدید.

 

17- برنامه هایی که با یک کلید Sign شده و همگی از shared user Id یکسانی استفاده می کنن(در فایل AndroidManifest.xml) می تونن از فایلهای private یکدیگر استفاده کنن.

 

18- از اونجایی که جاوا از optional parameter پشتیبانی نمی کنه، به روش زیر می تونید این قابلیت رو شبیه سازی کنید:

public void myMethod(final Object object, final boolean... enabled)
{
    // ...

    if (enabled[0])
    {
        // خخخخخخ
    }

    return;
}

 

19- سعی کنید متغیرهای کلاس رو در خارج از متد constructor آماده سازی/Initialize کنید. (اینها مقادیر پیشفرض دارن و حتی قبل از اینکه سازنده کلاس صدا زده بشه مقدار دهی می شوند. پس دوباره به اونها مقدار ندید. بعلاه خوانایی کلاس راحت تر و سریع تر انجام میشه)

 

20- صفت android:layout_gravity محل قرار گیری (کل) ویدجت رو تعیین می کنه و صفت android:gravity محل قرارگیری محتوای ویدجت رو تعیین می کنه.

 

21- یادتون باشه که: فایلهای layout فقط برای طراحی قالب و چهارچوب صفحات برنامه هستن، styles.xml برای شکل دهی به عناصر قالب، dimens.xml برای تعیین اندازه و ابعاد عناصر، colors.xml برای رنگ بندی عناصر، strings.xml برای متون موجود در عناصر و... هستند. پس در ترکیب و قرارگیری اینها دقت کنید.

 

22- تغییر رفتار و امکانات keyboard اندروید در مقابل مقدار صفت inputype عنصر EditText:

<EditText android:id="@+id/et_test" android:inputType="?????"/>
نوع inputtype نوع Keyboard رفتار دکمه Enter شکلک Case حروف Suggestion کاراکترهای اضافی
textLongMessage الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی دارد lowercase دارد , و . و همه چیز
textFilter الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی دارد lowercase ندارد , و . و همه چیز
textCapWords الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی دارد Camel Case دارد , و . و همه چیز
textCapSentences الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی دارد Sentence case دارد , و . و همه چیز
time اعداد ارسال / بعدی ندارد - ندارد فقط :
textMultiLine الفبا / پیشفرض خط بعدی دارد lowercase دارد , و . و همه چیز
number اعداد ارسال / بعدی ندارد - ندارد ندارد
textEmailAddress الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی ندارد lowercase ندارد @ و . و همه چیز
بدون نوع الفبا / پیشفرض خط بعدی دارد lowercase دارد , و . و همه چیز
textPassword الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی ندارد lowercase ندارد , و . و همه چیز
text الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی دارد lowercase دارد , و . و همه چیز
textShortMessage الفبا / پیشفرض شکلک دارد lowercase دارد , و . و همه چیز
textUri الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی ندارد lowercase ندارد / و . و همه چیز
textCapCharacters الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی دارد UPPERCASE دارد , و . و همه چیز
phone اعداد ارسال / بعدی ندارد - ندارد * # . -  / () W P N , +
textPersonName الفبا / پیشفرض ارسال / بعدی دارد lowercase دارد , و . و همه چیز

نکته: در صورتی که تنظیم Auto-capitalization در تنظیمات Keyboard فعال باشه، Case حروف رفتار پیشفرض خواهد داشت، در غیر اینصورت همه حروف کوچیک خواهند شد.

نکته 2: زبان نوع Keyboard اعداد همگی انگلیسی 1234567890 می باشد.

نکته 3: در صورتی که تنظیم Correction/Suggestion در تنظیمات Keyboard فعال باشه، Suggestion بدرستی رفتار خواهد کرد، درغیر اینصورت در همه موارد خاموش خواهد ماند.

 

23- مقدار center با مقدار center_vertical|center_horizontal و مقدار fill با مقدار fill_vertical|fill_horizontal در صفت android:gravity و صفت android:layout_gravity برابر هست.

 

24- برای حل مشکل موقعیت متن EditText در اندروید 5.0 کافیه مقدار صفت android:spacing رو 0dp قرار بدید.

 

25- برای نمایش تصاویر بسیار بزرگ(بیشتر از 2000 پیکسل) بهترین گزینه استفاده از WebView هستش.

 

26- رفتارهای متفاوت مقادیر FIT_CENTER و CENTER_INSIDE در صفت android:scaleType:

- اگر تصویر بزرگتر از container باشه، مقدار FIT_CENTER و CENTER_INSIDE رفتار یکسانی خواهند داشت.

- اگر تصویر کوچکتر از container باشه، مقدار FIT_CENTER تصویر رو scale خواهد کرد.

- اگر تصویر کوچکتر از container باشه، مقدار CENTER_INSIDE تصویر رو بدون تغییر در مرکز قرار خواهد داد.

 

27- کاربرد تگ include با ویدجت ViewStub متفاوته! تگ include صرفاً محتوای XML فایل دیگر رو در جایی دیگر ضمیمه می کنه. ولی ویدجت ViewStub کلکسیونی از ویدجت ها می تونه باشه که در زمان نیاز نمایش یا مخفی شون کنه.

 

28- خلاصه اصطلاحاتی درباب سایز و کیفیت صفحه دستگاه اندروید:

Screen size: بیانگر سایز فیزیکی صفحه دستگاه هستش که برای layout و ویدجت ها استفاده میشه. گروه بندی: small, normal, large, extra-large

Screen density / DPI: بیانگر تراکم پیکسل های موجود در صفحه دستگاه هستش که به DPI یا همون Dot Per Inch معروفه. برای مثال دستگاهی با DPI low فقط تعداد اندکی پیکسل در صفحه فیزیکیش وجود داره پس تصاویر هم از کیفیت پایینی برخوردار هستن... گروه بندی: low-dpi, medium-dpi, high-dpi, xhigh-dpi, xxhigh-dpi, x*xxhigh-dpi (برای دسته بندی تصاویر و گرافیک استفاده میشه)

Orientation: بیانگر شیوه نمایش به کاربر هستش. گروه بندی: ایستاده/portrait, خوابیده/landscape

Resolution: بیانگر تعداد کل پیکسل های موجود در صفحه دستگاه هستش. گروه بندی: 320x240, 480x320, 800x480 و...

Inch: بیانگر قطر فیزیکی صفحه هستش که از رادیکال ((طول*2)+(عرض*2)) بدست میاد. گروه بندی: 4.4", 4.7", 5", 10", 15" و...

 

29- نکته جزیی: از واحد sp فقط برای اندازه متون/font و از واحد dp برای اندازه ویدجت ها باید استفاده بشه.

 

30- شیوه صحیح و کوتاه full screen کردن Dialog:

_dialog = new Dialog(this, LayoutParams.MATCH_PARENT);
یا
_dialog.getWindow().setLayout(ViewGroup.LayoutParams.MATCH_PARENT, ViewGroup.LayoutParams.MATCH_PARENT);
یا
_dialog = new Dialog(this, WindowManager.LayoutParams.FLAG_FULLSCREEN);

 

31- در صورتی که پیچیدگی در عناصر صفحه برنامه وجود نداره، بجای RelativeLayout از LinearLayout استفاده کنید... به دلیل اینکه:

1- در LinearLayout عناصر Visibility.GONE و Visibility.VISIBLE شده بدرستی در کنار هم قرار میگیرن، ولی در RelativeLayout خیر.

2- در دستگاه های کوچیک، عناصر موجود در LinearLayout ثابت و منظم می مونن ولی عناصر موجود در RelativeLayout با به هم ریختگی بر روی هم قرار می گیرن.

3- برای تنظیم عناصر در LinearLayout نیازی به تعریف ID برای عناصر نیست، ولی در RelativeLayout نیاز هست تا تک تک عناصر ID گذاری بشن.

4- LinearLayout قابلیت تنظیم weight داره، ولی RelativeLayout نداره.

 

32- رایجترین resolution های دستگاه های اندروید:

 240x320, 320x480, 480x800, 540x960, 640x360, 600x1024, 768x576, 800x400, 960x540, 1024x600, 1280x720, 1280x800, 1366x768, 1440x904, 1600x1200, 1920x1080, 1920x1200, 2048x1536, 2560x1440, 2560x1600

 

33- از آنجایی که کلاس های Anonymous سازنده ندارن، بهترین راه استفاده از instance initializers هستش.

 

34 - یادتون باشه که تقدم اجرای initializer ها در یک کلاس همیشه بصورت: Static initializer -> Instance initializer -> Constructor هستش.

public class MyClass
{
   // Constructor initializer
   public MyClass()
   {
      // #3
   }

   // Static initializer
   static
   {
      // #1
   }

   // Instance initializer
   {
      // #2
   }
}

 

35- یک دلیل رخداد خطای Performing stop of activity that is not resumed میتونه متغیرهای اکتیویتی باشن که توسط اندروید آزاد/free شده و اکتیویتی شما دیگر به مقدار اصلی/نهایی متغیر دسترسی نداره... لذا مقدار متغیر به پیشفرض/default تغییر کرده. (البته این مسله زمانی رخ میده که سیستم اندروید نیازمند حافظه بیشتری برای برنامه foreground داشته باشه، بنابراین توسط پاکسازی حافظه برنامه های background تامینش میکنه)

 

36- فقط زمانی متدهای setter/getter رو پیاده سازی کنید که در متد پردازش یا محاسباتی صورت میگیره... درغیر این صورت باید از field استفاده کنید که سرعتش هم 3 برابر بیشتر از متد هستش. (مگر اینکه نیاز به تصریح در Interface رو داشته باشید)

 

37- اگر در جاوا 5 به قبل، کلاس Thread رو instantiate کنید و متد start() ش رو صدا نزنید، memory leak انجام دادید!

 

38- دلیل رخداد خطای error: Error retrieving parent for item: No resource found that matches در برنامه Eclipse، نسخه اندروید و theme ای هست که انتخاب کردید... برای نمونه تم Holo در اندروید 2 موجود نیست و در صورت ایجاد پروژه با این مشخصات با این خطا مواجه میشید.

 

39- هرگز اطلاعات حساس و مهم رو بر روی SD Card ذخیره نکنید، مگر بکمک encryption و سطح دسترسی MODE_PRIVATE.

 

40- حتاالمکان سطح دسترسی ContentProvider برنامه رو محدود یا کلاً غیرفعال کنید... برای اینکار کافیه مقدار صفت android:exported در تگ activity رو false قرار بدید:

<activity android:name="mypackage.myapp.myactivity" android:exported="false">
   ...
</activity>

این کلاس ContentProvider، امکان دسترسی و اشتراک گذاری اطلاعات و دیتای برنامه شمارو برای دیگر برنامه ها فراهم میکنه. بنابراین لازمه که سطح دسترسیش محدود بشه.

توجه: در اندروید نسخه 4.1 به قبل، بطور پیشفرض مقدار این صفت public هستش و در اندروید نسخه 4.2 به بعد مقدار این صفت private یا همون false هستش. ویرایش نرده استیل آکات

لینک ارسال
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

  • مطالب مشابه

    • توسط aliazmoodeh
      سلام من یه آپی دارم یه قسمت وجود داره که اطلاعات رو از سرور میگیره و تو ریسایکلرویو نمایش میده من میخوام این اطلاعات رو تو حالت افلاین هم داشته باشم یعنی چی یعنی بتونم اطلاعاتی که از سرور گرفتم قبلا رو وقتی کاربر اینترنت بهش نمایش بدم دقیقن مثله تلگرام میگم ولی نمیدونم باید چیکار کنم اگر اموزشی در این رابط دارید بهم بگید یا سورسی دارید بهم بگید پولی یا رایگان باشه برام فرقی نمیکنه فقط میخوام مشکلمو حل کنه
    • توسط Zeynab Tri
      سلام. دوستان بنده یک عدد تازه کار در برنامه نویسی اندروید هستم و نمیدونم این ارور رو چطور حل کنم. ممنون میشم اگر کسی میتونه من رو راهنمایی کنه.عکسش رو گذاشتم.

    • توسط moein123
      سلام دوستان خوبین؟
      من برای آپ خودم ثبتنام و لاگین دارم میسازم
      ثبتنام کاربر به خوبی کار میکنه و مشکلی نداره
      ولی برای لاگین کردن نمیدونم چرا کار نمیکنه
      پیغام خطا هم نمیده
      ببینین این کد سمت سروری که نوشتم
      <?php if($_SERVER['REQUEST_METHOD']=='POST'){ $mail2=$_POST['mail']; $password=$_POST['pass']; require_once 'connect.php'; $sql = "SELECT * FROM register WHERE mail='$mail2' "; $response=mysqli_query($conn,$sql); $result=array(); $result['login']=array(); if(mysqli_num_rows($response)===1){ $row=mysqli_fetch_assoc($response); if(password_verify($password,$row['pass'])){ $index['name']=$row['name']; $index['mail']=$row['mail']; array_push($result['login'],$index); $result['okk']='1'; $result['message']='okk'; echo json_encode($result); mysqli_close($conn); }else{ $result['okk']='0'; $result['message']='error'; echo json_encode($result); mysqli_close($conn); } } } ?> و اینم کد های جاوای اندروید که نوشتم
      package com.android.register1; import androidx.appcompat.app.AppCompatActivity; import android.os.Bundle; import android.print.PageRange; import android.view.View; import android.widget.Button; import android.widget.EditText; import android.widget.LinearLayout; import android.widget.ProgressBar; import android.widget.Toast; import com.android.volley.AuthFailureError; import com.android.volley.Request; import com.android.volley.RequestQueue; import com.android.volley.Response; import com.android.volley.VolleyError; import com.android.volley.toolbox.StringRequest; import com.android.volley.toolbox.Volley; import com.google.android.material.snackbar.Snackbar; import org.json.JSONArray; import org.json.JSONException; import org.json.JSONObject; import java.util.HashMap; import java.util.Map; public class loginn extends AppCompatActivity { EditText edt_username,edt_password_login; Button btn_login; ProgressBar my_progcess; static String url_login="http://192.168.1.103/register2/login.php"; LinearLayout my_manager; @Override protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) { super.onCreate(savedInstanceState); setContentView(R.layout.activity_loginn); find_all(); } private void find_all() { edt_username=findViewById(R.id.edt_username); edt_password_login=findViewById(R.id.edt_pass_login); my_progcess=findViewById(R.id.my_progcess_login); btn_login=findViewById(R.id.btn_login); my_manager=findViewById(R.id.my_manager); btn_login.setOnClickListener(new View.OnClickListener() { @Override public void onClick(View v) { String musername=edt_username.getText().toString().trim(); String mpassword=edt_password_login.getText().toString().trim(); if(!musername.isEmpty() || !mpassword.isEmpty()){ my_login(musername,mpassword); }else { edt_username.setError("username"); edt_password_login.setError("password"); } } }); } public void my_login(final String mail,final String pass){ my_progcess.setVisibility(View.VISIBLE); btn_login.setVisibility(View.GONE); StringRequest request=new StringRequest(Request.Method.POST, url_login, new Response.Listener<String>() { @Override public void onResponse(String response) { try { JSONObject jsonObject=new JSONObject(response); String message=jsonObject.getString("okk"); JSONArray jsonArray=jsonObject.getJSONArray("login"); if(message.equals("1")){ for (int i = 0; i <jsonArray.length() ; i++) { JSONObject jsonObject1=jsonArray.getJSONObject(i); String name=jsonObject1.getString("name").trim(); String mail=jsonObject1.getString("mail").trim(); Snackbar snackbar=Snackbar.make(my_manager, name+mail+"لاگین شدید",Snackbar.LENGTH_LONG); snackbar.getView().setTranslationY(-100); snackbar.show(); } } } catch (JSONException e) { e.printStackTrace(); Toast.makeText(loginn.this, "error1"+e.toString(), Toast.LENGTH_SHORT).show(); my_progcess.setVisibility(View.GONE); btn_login.setVisibility(View.VISIBLE); } } }, new Response.ErrorListener() { @Override public void onErrorResponse(VolleyError error) { Toast.makeText(loginn.this, "error2"+error.toString(), Toast.LENGTH_SHORT).show(); my_progcess.setVisibility(View.GONE); btn_login.setVisibility(View.VISIBLE); } }){ @Override protected Map<String, String> getParams() throws AuthFailureError { Map<String,String>params=new HashMap<>(); params.put("mail",mail); params.put("pass",pass); return params; } }; RequestQueue requestQueue= Volley.newRequestQueue(this); requestQueue.add(request); } } ممنون میشم کمکم کنید 
    • توسط hossein1212
      سلام 
      من در اجرا شبیه ساز به مشکل زیر خورده ام راه حلی داره
      اینترنتم اوکیه ولی دانلود نمیکنه


    • توسط elecomco
      وقتی شما یک اپلیکیشن اندروید درست می کنید، باید یه جوری بفهمید که آیا برنامه ای که ساخته اید درست کار می کند یا نه؟ در این مقاله می خواهیم شما را با نحوه اشکال زدایی پروژه با ADB اندروید استودیو آشنا کنیم.   
      اجرا و اشکال زدایی یا دیباگ اپلیکیشن در یک دستگاه سخت افزاری با ADB اندروید 
      یکی از مسائل مهم بعد از ساخت برنامه اندروید، این است که همیشه قبل از انتشار اپلیکیشن برای کاربران، برنامه را بر روی یک دستگاه واقعی آزمایش کنید. به همین منظور در این مقاله می خواهیم شما را با نحوه تنظیم محیط توسعه اندروید یا همان پلتفرم اندروید استودیو (Android Studio) و دستگاه اندروید برای آزمایش و اشکال زدایی از طریق اتصال ( Android Debug Bridge  (ADB آشنا کنیم.
      Android Debug Bridge که با نام ADB اندروید یا پل اشکال زدایی اندروید نیز شناخته می شود یک ابزار تحت خط فرمان جهت ارتباط و کنترل شبیه ساز (Emulator) یا دستگاه اندرویدی متصل به سیستم است و دستورات کاربردی متعددی نظیر نصب برنامه بر روی محیط شبیه ساز ، دسترسی به فایل های مستقر بر روی شبیه ساز و … را برای برنامه نویس فراهم می کند تا بتواند اپلیکیشن خود را تست و اشکال زدایی کند.
      با استفاده از شبیه ساز اندروید (Android emulator)، می توانید برنامه خود را در نسخه های مختلف دستگاه های اندرویدی  با اندازه های مختلف صفحه نمایش آزمایش کنید.
      تنظیم دستگاه برای توسعه اپلیکیشن اندروید ساخته شده 
      قبل از شروع اشکال زدایی در دستگاه، چند کار وجود دارد که باید انجام دهید:
      Settings اپلیکیشن را باز کنید. سپس گزینه Developer options را انتخاب کنید. در نهایت USB debugging را انتخاب کنید. سیستم خود را برای شناسایی دستگاه خود تنظیم کنید. macOS: به تنظیمات اضافی لازم نیست. Ubuntu Linux: برای نصب پکیج adb از apt-get install استفاده کنید. این مجموعه ای پیش فرض از قوانین udev با حفظ جامعه برای همه دستگاه های اندروید را به شما می دهد. اطمینان حاصل کنید که در گروه plugdev هستید. اگر پیام خطای زیر را مشاهده کردید ، adb شما را در گروه plugdev پیدا نکرد:
      error: insufficient permissions for device: udev requires plugdev group membership از idاستفاده کنید تا ببینید چه گروه هایی در آن هستید. از  sudo usermod -aG plugdev $LOGNAME استفاده کنید تا خود را به گروه plugdev اضافه کنید.
      مثال زیر نحوه نصب بسته ابزارهای Android adb را نشان می دهد.
      error: insufficient permissions for device: udev requires plugdev group membership ویندوز: درایور USB را برای ADB نصب کنید. Chrome OS: به پیکربندی اضافی لازم نیست. به دستگاه خود متصل شوید 
      هنگامی که به USB تنظیم و وصل شده اید، می توانید بر روی Run در اندروید استودیو (Android Studio) کلیک کنید تا برنامه خود را روی دستگاه ایجاد و اجرا کنید.
      برای صدور دستورات همچنین می توانید از ADB اندروید استفاده کنید:
      تأیید کنید که دستگاه شما با اجرای دستور adb devices از فهرست  android_sdk/platform-tools/ متصل است. در صورت اتصال، دستگاه ذکر شده را مشاهده خواهید کرد. برای هدف قرار دادن دستگاه خود ، هر  adb command  را با فلگ -d صادر کنید. عیب یابی اتصال دستگاه با Connection Assistant
      Connection Assistant دستورالعمل های گام به گام برای کمک به شما در تنظیم و استفاده از دستگاه از طریق اتصال ADB فراهم می کند.
      برای شروع Tools > Connection Assistant را انتخاب کنید.
      Connection Assistant دستورالعمل ها، کنترل های in-context و لیستی از دستگاه های متصل را در یک سری صفحه در پنل Assistant ارائه می دهد. از دکمه های Next و Previous در پایین پنل Assistant استفاده کنید تا در صورت لزوم از طریق صفحات استفاده کنید:
      دستگاه خود را از طریق USB متصل کنید: Connection Assistant با این کار از شما خواسته می خواهد که دستگاه خود را از طریق USB متصل کنید و یک دکمه Rescan USB را فراهم می کند که با استفاده از آن می توانید اسکن جدیدی را برای دستگاه های متصل آغاز کنید. فعال کردن اشکال زدایی USB: ابزار Connection Assistan به شما می گوید چگونه می توانید USB را در گزینه های on-device developer فعال کنید. راه اندازی مجدد سرور ADB اندروید: سرانجام، اگر هنوز دستگاه خود را در لیست دستگاه های موجود نمی بینی، می توانید از دکمه Restart ADB server در آخرین صفحه Connection Assistan استفاده کنید. راه اندازی مجدد سرور ADB همچنین باعث می شود ADB اندروید دوباره دستگاه ها را اسکن کند. اگر هنوز دستگاه خود را در لیست دستگاههای موجود نمی بینید، مراحل عیب یابی را در قسمت بعدی این صفحه امتحان کنید. مشکلات اتصال USB را برطرف کنید
      اگر Connection Assistan دستگاه شما را از طریق USB تشخیص نمی دهد، می توانید مراحل عیب یابی زیر را برای حل این مشکل امتحان کنید:
      بررسی کنید که اندروید استودیو بتواند به Android Emulator متصل شود.
      برای بررسی اینکه آیا این مسئله به دلیل وجود مشکل اتصال بین Android Studio و Android Emulator ایجاد شده است ، این مراحل را دنبال کنید:
      AVD Manager را باز کنید. اگر قبلاً آنرا ندارید ، یک AVD جدید ایجاد کنید. شبیه ساز را با استفاده از AVD خود اجرا کنید. یکی از موارد زیر را انجام دهید: اگر اندروید استودیو (Android Studio) نمی تواند به شبیه ساز متصل شود ، آخرین ابزارهای Platform SDK را دانلود کنید و دوباره امتحان کنید. اگر شبیه ساز با موفقیت شروع شد ، کابل USB را بررسی کنید. کابل USB را بررسی کنید
      برای بررسی اینکه آیا مشکل ناشی از کابل USB معیوب ایجاد شده است ، مراحل موجود در این بخش را دنبال کنید.
      اگر کابل USB دیگری دارید:
      دستگاه را با استفاده از کابل ثانویه وصل کنید. بررسی کنید آیا دستیار اتصال اکنون می تواند دستگاه را تشخیص دهد یا خیر. اگر دستگاه شناسایی نشد ، کابل اولیه را دوباره امتحان کنید. اگر دستگاه هنوز شناسایی نشده است ، فرض کنید که مشکل دستگاه است و بررسی کنید که دستگاه برای توسعه تنظیم شده است یا خیر. اگر کابل USB دیگری ندارید اما دستگاه Android دیگری دارید:
      دستگاه ثانویه را به رایانه متصل کنید. اگر دستیار اتصال می تواند دستگاه ثانویه را تشخیص دهد ، فرض کنید که مشکل دستگاه اصلی است و بررسی کنید که آیا دستگاه برای توسعه تنظیم شده است یا خیر.
      اگر دستگاه ثانویه شناسایی نشود ، ممکن است مشکل در کابل USB باشد. بررسی کنید که دستگاه برای توسعه تنظیم شده است یا خیر 
      برای بررسی اینکه آیا مشکل ناشی از تنظیمات دستگاه ایجاد شده است ، این مراحل را دنبال کنید:
      مراحل موجود در بخش تنظیم دستگاه برای توسعه را دنبال کنید.  اگر این مشکل را برطرف نکرد، برای کمک به پشتیبانی مشتری OEM دستگاه تماس بگیرید. به نماینده پشتیبانی مشتری بگویید که دستگاه با استفاده از ADB به Android Studio وصل نخواهد شد. کلید امنیتی RSA 
      وقتی دستگاهی را اجرا می کنید که دارای سیستم عامل Android 4.2.2 (سطح API 17) یا بالاتر است، سیستم از طریق کادر محاوره ای به شما نشان می دهد که آیا می خواهید یک کلید RSA را بپذیرید که امکان اشکال زدایی از طریق این رایانه را بپذیرد یا خیر. این مکانیسم امنیتی از دستگاههای کاربر محافظت می کند زیرا تضمین می کند اشکال زدایی USB و سایر دستورات adb را نمی توان اجرا کرد مگر اینکه شما قادر به باز کردن قفل دستگاه و تأیید این پیام باشید.
  • فایل

×
×
  • اضافه کردن...